سیستم مراقبت‌های بهداشتی در پاکستان با مشکلات، محدودیت‌ها و تضادهای بی‌شماری روبه‌رو است. کمبود امکانات مراقبت‌های بهداشتی در مناطق روستایی و خدمات گران‌قیمت جراحی و پزشکی از عوامل مهم سقوط بهداشتی در پاکستان است. کمبود منابع، نابرابری، منابع انسانی ناکافی و آموزش‌ندیده، سوءمدیریت ساختاری و عدم‌برابری جنسیتی از دیگر مشکلات نظام سلامت پاکستان است. در حال حاضر 78٪ جمعیت همچنان از جیب خود بهای بهداشت را پرداخت می‌کنند. با افزایش جمعیت و گسترش فقر، این شرایط تشدید شده و دسترسی به امکانات بهداشتی ارزان و باکیفیت در مناطق روستایی و شهری برای بسیاری از افراد غیرممکن شده‌ است. شبکه‌ حمل‌ونقل نامناسب در مناطق روستایی با امکانات بهداشتی اندک، سلامت افراد فقیر ساکن این مناطق را دوچندان تهدید می‌نماید.