تدارک منابع مالی پایدار و مناسب برای دستیابی به اقتصاد دانش‌بنیان که از پژوهش­‌های پایه‌ای تا نیل به نوآوری و ورود به بازار را  در بر می‌گیرد، امری اجتناب‌ناپذیر است. بررسی وضعیت دولت­ از نظر تامین منابع و هزینه‌ها و مسئولیت‌هایی که بر عهده دارد نشان می‌دهد که دولت به‌تنهایی توان تأمین منابع مالی لازم زنجیره پژوهش تا نوآوری را ندارد. از سوی دیگر ناکارآمدی نظام تخصیص منابع  در این حوزه نیز سبب شده تا همان منابع محدود اثربخشی لازم را نداشته و عملا تنها بخش کوچکی از تولید ناخالص داخلی (حدود 2%) به این حوزه اختصاص داشته باشد.

یکی از راه‌حل‌های که برای رفع مسئله فوق بیان می‌شود، گسترش مشارکت بخش خصوصی در تأمین مالی اقتصاد دانش‌بنیان. حال آنکه بر اساس داده‌های موسسه آمار یونسکو، در ایران تنها در حدود یک چهارم این هزینه‌ها توسط بخش خصوصی تامین می‌شود در حالی که این مقدار در کشورهای اسلامی ترکیه و مالزی 56% است.

چالش: گسترش مشارکت بخش خصوصی به ویژه بنگاه‌های بزرگ در تامین مالی زنجیره اقتصاد دانش بنیان از پژوهش تا نوآوری.