سیمان یک ماده معدنی کلیدی است که در طی قرن اخیر به یکی از عناصر مهم در ساخت خانه‌ها، جاده‌ها، بزرگراه‌ها، خاکریزها و غیره تبدیل شده است. این صنعت در طی دوره‌های مختلف دچار تغییر و تحولات زیادی شده است و توانسته است محصولات باکیفیتی را تولید کند. با این حال تولید یک تن سیمان می‌تواند تا 1000 پوند دی اکسید کربن آزاد کند و با توجه به کاربردها بسیار زیاد این ماده صنعتی مهم، به سومین بزرگترین ساطع کننده‌دی گاز اکسید کربن در جهان تبدیل شده است. در این شرایط نیاز است با بهره بردن از فناوری‌های جدیدی نظیر نانو، محصولاتی سبک‌تر و با تولید گازهای گلخانه‌ای کمتر تولید شود. به عنوان مثالی از اینگونه نوآوری‌ها در صنعت سیمان می‌توان به نانوکامپوزیت‌هایی اشاره کرد که در آنها میزان کمتری از ماده سیمان استفاده شده است ولی مقاومت بیشتری از خودشان نسبت به ترکیبات سیمان معمولی نشان می‌دهند.

چالش: روش‌های نو برای تولید سیمان‌هایی با خصوصیات مکانیکی و شیمیایی بهتر و ایجاد گازهای گلخانه‌ای کمتر در فرایند تولید آن‌ها