بخش کشاورزی در پاکستان ستون فقرات اقتصاد این کشور است که 18.9٪ سهم از تولید ناخالص داخلی (GDP) و 43.2٪ از نیروی کار را به خود اختصاص داده است. علاوه بر این، سالانه تقریباً 22.1 میلیون هکتار زمین برای تغذیه جمعیت انبوه پاکستان زیر کشت می‌رود. بنابراین، سالانه پاکستان مواد شیمیایی کشاورزی، سموم دفع آفات و کودهایی را به ارزش 3.24 میلیارد دلار وارد می‌کند تا بتواند تقاضای تولید را برآورده کرده و محصولات را از تهدیدات زیستی و غیرزیستی مصون نگه دارد. این واردات نه فقط بار سنگینی بر اقتصاد، بلکه تهدیدی برای تولیدکنندگان و معیشت مصرف‌کنندگان به شمار می‌آید. مواد شیمیایی حاصل از کودها در زنجیره غذایی وارد می‌شوند و باعث ایجاد مواد سرطان زا و عوامل مؤثر در ایجاد بیماری می‌شوند. علاوه بر این، زیست‌تخریب‌ناپذیری این سموم، دفع آفات و کودها به میزان چشمگیری به ساختار و ترکیب خاک آسیب می‌رساند. سموم دفع آفات و کودهای زیست‌تخریب‌پذیر مبتنی بر میکروب‌های تقویت‌کننده رشد گیاهان، جانشینی سالم و سازگار با محیط زیست برای این چالش است. کودهای زیستی و سموم دفع آفات در خاک جمع نمی‌شوند، چالش‌های بهداشتی را به همراه نداشته و می‌توانند در صنایع محلی تولید شوند و واردات مواد شیمیایی برای بخش کشاورزی را به حداقل برسانند.

چالش: روش‌های به حداقل رساندن مصرف کودهای شیمیایی و سموم زیست‌تخریب‌ناپذیر وگزینه‌های زیست‌تخریب‌پذیر جایگزین