کمبود منابع انرژی و فناوریهای ناکارآمد از دلایل بحران انرژی در بسیاری از مناطق روستایی در کشورهای درحال توسعه است. توسعهی فناوریهای انرژی تجدیدپذیر بهصرفه، کارآمد و غیرمتمرکز برای بهبود وضعیت انرژی در مناطق روستایی از اهمیت زیادی برخوردار است. با توجه به اینکه اکثر جمعیت در مناطق روستایی فقیر هستند، بر جامعهی تحقیقی واجب است فناوریهایی را پیشنهاد کند که نهتنها نیاز انرژی آنها را برآورده میکند، بلکه باید ازنظر اجتماعی-فرهنگی و اقتصادی نیز قابل قبول باشند. همچنین لازم است که فناوریها پایدار و سازگار با محیط زیست باشند. در این شرایط سیستمهای هیبریدی انتخابی عالی هستند. این سیستمها خروجی منابع مختلف انرژی تجدیدپذیر را ترکیب میکنند و حاوی تولیدکنندههای انرژی و سیستمهای ذخیرهی انرژی هستند. آنها همچنین میتوانند در حالت متصل به شبکه، جدا شده از شبکه یا برای اهداف دیگر مورداستفاده قرار گیرند. این سیستمها باید متناسب با منابع در دسترس مناطق روستایی مختلف طراحی شوند؛ مانند ظرفیت حاصل از سدهای کوچک در مناطق دارای آب، ژنراتورهای توربین بادی برای مناطق با سرعت باد بالا، و صفحات خورشیدی برای مناطق با تابش زیاد. علاوه بر این، سیستمها باید متناسب با محیط سخت این مناطق و محافظتشده از شرایط جوی موجود طراحی شود.