کانی نفلین سینیت در کارخانه تولید کنسانتره تحت فراوری قرار گرفته و آهن آن کاهش می یابد. آهن کل به عنوان آلایندگی محسوب شده و کاهش حداکثری آن منجر به افزایش ارزش افزوده می‌گردد. در این مسیر به فناوری های عملیاتی در کاهش عیار آهن و سایر آلاینده ها رسیده ایم لیکن چالش ما دستیابی به روش اجرایی در کارخانه در کاهش عیار تا ۵./. درصد با توجیه فنی و اقتصادی می باشد به طوریکه محتوای فازی و کمی سایر اکسیدها تغییر نکند.

چالش‌ها: فناوری عملیاتی نوین، کاهش عیار آهن کل تا میزان 0.05 درصد، ثابت بودن محتوای اکسیدها