يكي از مهم‌ترين چالش‌هاي پيش‌رو تامين انرژي براي همه بالاخص مناطق محروم و كم‌برخوردار مي‌باشد. از آنجا كه دسترسي به شبكه توزيع سراسري انرژي براي اين مناطق با سختي روبرو و يا به كل غير ممكن است، لذا رويكرد تامين انرژي به صورت توليد در محل بر اساس استعداد اقليمي هر منطقه محتمل‌ترين راه حل خواهد بود. منابع اصلي انرژي در اين رويكرد عبارتند از خورشيد، باد، آب و انرژي زيستي. نكته حائز اهميت براي اين انواع انرژي، هزينه تمام شده آن مي‌باشد تا نه تنها قابل رقابت با انواع فسيلي باشند بلكه قابل استفاده و بهره‌گيري در مناطق محروم و كم‌برخوردار نيز باشند.