عدالت آموزشی به معنای فراهم بودن فرصت یادگیری برای رشد همه جانبه همه انسانها است. در راستای تحقق عدالت اجتماعی، آموزش باید به گونهای باشد که بتتوانیم استعداد و قابلیت یک دانشآموز را در هر منطقهای در کشور شناسایی کرده، به آن بها دهیم، در مسیر رشد مناسب قرار داده و امکانات حرکت در آن مسیر را نیز برای او فراهم سازیم. با این نگاه، عدالت آموزشی تنها این نیست که در مناطق محروم مدرسه بسازیم، بلکه بخش مهمی از عدالت آموزشی، ارائه سرویس و امکانات متنوع در شهرهای کوچک و دورافتاده همانند شهرهای بزرگ و خانوادههای محروم در جهت شناسایی استعدادها و پرورش قابلیتها با بهرهگیری از فناوری است.
چالشها:
- در حال حاضر و با توجه به امکانات و زیرساخت ها در کشورهای در حال توسعه، موثرترین شیوه استفاده از فناوری در جهت گسترش عدالت آموزشی چیست؟
- محرومیت اقتصادی مانع دسترسی طیفی از جامعه به آموزش است. چگونه میتوان با استفاده از فناوری ارزان قیمت در جهت گسترش عدالت آموزشی حرکت کرد؟
- برگزاری کلاس مجازی برای آموزش در مناطق محروم، با وجود مسائلی از جمله عدم دسترسی همه دانشآموزان به اینترنت، عدم توانایی پرداخت هزینههای استفاده از فناوری و … میتواند در راستای گسترش عدالت آموزشی موثر باشد؟