رباتیک یکی از ارکان انقلاب صنعتی 4.0 (IR 4.0) است. ربات‌ها از طریق تحقیق و توسعه مستمر (R&D)، از ماشین‌های معمولی قطعات مکانیکی متصل، الکترونیک و قطعات الکتریکی به ماشین‌های هوشمندی تبدیل شده‌اند که قادر به تصمیم‌گیری خودشان هستند. به گفته وزارت علوم، فناوری و نوآوری (MOSTI)، مالزی نسبت کل 195 ربات را در مقایسه با 10000 نیروی انسانی تا سال 2030 هدف قرار داده است که به طرز غیرقابل انکاری مستلزم یک تلاش گسترده از سوی تمامی بخش های مرتبط است. طراحی، نمونه سازی، مدیریت و ساخت ربات های هوشمند، نیازمند دانش عمیق تلفیقی علوم، فناوری، مهندسی و ریاضیات (STEM) است. برای اطمینان از همگامی مالزی با سایر کشورها در توسعه فناوری IR 4.0، نیاز فوری به تعداد کافی متخصص رباتیک پیشرفته وجود دارد. یکی از راه ها، کسب اطمینان از ثبت نام کافی دانش آموزان در برنامه های مرتبط با STEM است. با این حال، جدای از روند کاهش علاقه به برنامه های STEM، اکنون با یک معضل جدید روبرو هستیم زیرا بیش از 70 درصد از فارغ التحصیلان دبیرستان علاقه ای به ادامه تحصیل در سطوح بالاتر تحصیلی نشان نمی دهند.
چالش: رباتیک ها یک نمونه از سیستمی هستند که مستلزم تلفیق دانش STEM است. با این حال، بسیاری از دانش آموزان این دانش را پیچیده و دشوار برای یادگیری می بینند که علاقه آن ها را به برنامه های مرتبط با STEM از بین می برد. چگونه در کوتاه مدت و بلند مدت می توانیم اطمینان حاصل کنیم که متخصصان کافی در زمینه های رباتیک داریم؟ چگونه می توان دانشجویان را به این رشته ها جذب کرد؟