شناخت وضعیت موجود بر اساس پایش میدانیِ شاخص‌های قابل سنجش در هر پدید های، اولین گام بهبود برای برنامه‌ریزی مبتنی بر اطلاعات و حرکت به سمت مطلوب تلقی می‌گردد. با توجه به پیشرفت‌های صورت گرفته در فن‌آوری‌های نمونه‌برداری، اندازه‌گیری، ارسال، پردازش، و ارائه داده‌ها، امکان تأمین منابع اعتباری مورد نیاز در این خصوص از طرف کشورهای در حال توسعه برای خرید از کشورهای توسعه یافته‌ی صنعتی وجود نداشته و معضلات تعمیر و نگهداری نیز مزید بر علت است. به همین منظور، بسترسازی برای تقویت نمونه‌سازی به عنوان اولین مرحله و سطح تولید فن‌آوری باید در دانشگاه‌های کشو ر نهادینه شود که در این راستا احداث و توسعه کارگاه ‌های مجهز به تجهیزات مورد نیاز و کادر تخصصی کارگشا هستند. با توجه به محدودیت منابع و ضرورت برنامه‌ریزی، سرمایه‌گذاری، و فعالیت در قالب اولویت‌های کشور، شناسایی و استخراج میدانی نیازها توسط سازمان‌ها و صنایع دولتی و خصوصی بصورت دنیامیک و در اختیار دانشگاه قرار دادن، الزامی است. شیوه‌های اصلاح روندها و فرایندهای آموزشی- پژوهشی، ایجاد بسترهای گردش اطلاعات با استفاده از فن‌آوری‌های نوین، و تعامل دانشگاه و سیستم اجرایی-صنعتی از زمینه‌های موضوعی در این قسمت است.